عبارت پنجم ذکر پنجم پاکسازی هواوپونوپونو / ذهن اویز
اولین مرحله برای حل مشکلات، تکرار «متأسفم، لطفاً مرا ببخش، سپاسگزارم، دوستت دارم» است. این بدین معنا نیست که شما سعی دارید خودتان یا شخص دیگری را ببخشید یا تنبیه کنید. شما دیگر با آن تفکر قدیمی کاری ندارید. هواوپونوپونو، دیدگاهی تازه، معنوی و سطح بالاتری نسبت به زندگی ایجاد می‌کند. بله، شما در حال به عهده گرفتن مسئولیت هستید؛ اما این کار را برای آزادی خود انجام می‌دهید و زیبایی این تکنیک در همین است که با انجام دادن آن، خودتان را شفا می‌دهید و خودتان را آزاد می‌کنید.
با انجام پاکسازی هواوپونوپونو، ممکن است سایر افراد دخیل در مسئله هم تغییر کنند. ما واقعاً نمی‌دانیم؛ اما این هدف پاکسازی نیست. هدف پاکسازی هواوپونوپونو، تغییر دادن خودمان است، همان کاری که دکتر هو لِن در آن بیمارستان انجام داد: خودش را تغییر داد. همان‌طور که او حس بهتری نسبت به سوابق درج‌شده در پرونده‌های تبهکاران بیمار پیدا می‌کرد، به‌صورت حیرت‌انگیزی که توان درک و توضیح آن را ندارم، بیماران هم بهتر می‌شدند.
وقتی مادرم در بخش مراقبت‌های ویژه، در حال مرگ بود، من روی افکار و احساسات خودم کار می‌کردم و روز بعد، حال او بهتر شد. من نمی‌فهمم چطور این اتفاق افتاد. من داشتم پاکسازی می‌کردم تا خودم را در وضعیت آرامش، بخشش و عشق قرار دهم. ما در تمامی شرایط حتی در شرایط بسیار غم‌انگیز، همین کار را انجام می‌دهیم.
با ادغام هواوپونوپونو در زندگی روزانه، دنیای قدیمی وجود من، که عادت دارد در جنبش خودیاری باشد، می‌خواهد تکالیفی بدهد و می‌گوید : «شروع به نوشتن کن! و «این کار را رأس ساعت 3 یا اول صبح انجام بده.»
سپس، بخش دیگر وجودم، یعنی دنیای جدید درونم که به‌شدت تحت تأثیر هواوپونوپونو قرار گرفته است، می‌گوید: «هر کاری را که فکر می‌کنی درست است انجام بده.»
