چریک خاطرات/اختران

چریک" خودزندگینامه‌ای است به قلم "مهدی میرعبدالله یانی"، که قسمتی از خاطرات زندگی و مبارزات وی را در اواخر دهه‌ی چهل و اوایل دهه‌ی پنجاه به تصویر می‌کشد.

انقلاب بزرگ ما از نظر ماهیت پیروزی، انقلابی بی‌نظیر بود. به عبارتی می‌توان گفت که انقلابی به این عظمت که با حضور مردم در خیابانها و شهرها و روستاها شکل گرفت و در آن، همه‌ی مردم در برابر رژیم حاکم به پا خاستند، در تحولات دوره‌ی مذکور بی سابقه بود. همه انقلاب‌های قبلی در سراسر جهان، از جمله انقلاب‌های چپ‌گرا و مارکسیستی در آمریکای لاتین، آفریقا، آسیا و...، ویژگی‌های متفاوتی از این انقلاب داشتند. انقلاب ما از این جهت متمایز از دیگران بود که توسط یک سازمان چریکی خاص به پیروزی نرسید اما احزاب چریکی نیز در ایران وجود داشتند و در فواصل سال‌های 49 تا 54 به جنگیدن علیه رژیم حاکم ادامه می‎دادند. هرچند که مبارزه در لباس یک "چریک"، از جهاتی بحث‌برانگیز است اما نمی‌توان نقش آنان را در انقلاب مردم ایران در سال 1357 نادیده گرفت.

"مهدی میرعبدالله یانی" در کتاب پیش رو با عنوان "چریک" بخشی از خاطراتش را از سال 49 تا 52 به تصویر کشیده است. سال‌های طوفانی که در آن اکثریت جوانان و نوجوانان روشنفکر و آزادی‌خواه در آرزوی سرنگونی استبداد با هر وسیله‌ای مبارزه می‌کردند و گاهی هرچند در قالب اشتباه، اما تمام شجاعت خود را در میدان می‎گذاشتند.

"چریک" نشان می‌دهد که وقتی همه راه‌ها برای آزادی مسدود شد، دسته‌ای از روشنفکران ایرانی به این نتیجه رسیدند که برای از بین بردن تاریکی باید از طریق نشریات، جوانان را از مبارزه‌ی دیگر کشورها نظیر کوبا، ویتنام، الجزایر و فلسطین آگاه کرد و سپس سلاح به دستشان داد تا خودشان سرنوشتشان را از چنگ استبداد باز پس گیرند.