تاملات / میلکان

زندگی انسان…

زمانش: زودگذر. ذاتش: متغیر. ادراکش: تیره و تار. وضعیت جسمش: در حال پوسیدگی. روحش: سرگردان. تقدیرش: پیش‌بینی‌ناپذیر. ماندگاری شهرتش: نامعلوم. جمع‌بندی: بدن و اجزای آن چونان رودی در گذر و تغییر، و روح و روانش چون رؤیا و غبار است. زندگی صحنه‌ی نبرد و سفری بسیار دور‌ از خانه است، و شهرت و اعتبارش فراموش‌شدنی.

بنابراین چه‌چیزی است که می‌تواند هدایت‌مان کند؟ تنها فلسفه.

که یعنی حواس‌مان باشد قدرت درونی‌مان در امان و مصون از خطرات و بر لذت و درد چیره باشد، کاری را بی‌هدف یا بدون صداقت و از سر حیله‌گری انجام ندهد و به انجام‌دادن یا ندادن کاری از جانب دیگران وابسته نباشد… .