فلسفه زندگی تاملاتی در باب حیات معنا و اخلاق/نشرنو

از دهه‌ی 1980 فیلسوفان اخلاق علاقه‌ی فزاینده‌ای به مسئله‌ی فضایل و رذایل نشان می‌دهند. یعنی به ویژگی‌های شخصیتی نظیر مهربانی، بخشندگی، سنگدلی، تنگ‌نظری. دلیل این افزایش علاقه در درجه‌ی نخست، نارضایتی نسبت به دو نظریه‌ی اخلاقی است که دیرزمانی است که به اندیشه‌ی فیلسوفان اخلاق سیطره داشته است. یعنی فایده‌باوری که ریشه‌های آن به آثار جرمی بنتام و جان استوارت میل نسبت داده می‌شود و کانت‌گرایی که از فلسفه‌ی کانت مشتق شده است. هردوی این نظریات بسیار پیچیده است. اما به زبان ساده فایده‌باوری می‌گوید عملی درست است که موجب بهبود رفاه یا خوشبختی یا لذت شود و فلسفه‌ی اخلاق کانت هم می‌گوید اعمال از لحاظ انسانی زمانی شایسته‌ی تقدیر است که مطابق برخی اصول یا قواعد مشخص باشد. وجه اشتراک این دو نظریه این است که ارزش اخلاقی را در انجام وظیفه می‌داند. در فایده‌باوری وظیفه‌ی من بهبود رفاه یا خوشبختی یا لذت است. حال آن که بر اساس تصویر کانتی وظیفه‌ی من پیروی از اصول یا قواعدی خاص است. بسیاری از فیلسوفان از جهات گوناگون این نظریات را نابسنده یافته‌اند.