نانون/دوستان

ژرژ ساند-در حقیقت آمانتین اورور لوسیل دوپن-بانوی صاحب قلم و پیشوای زن بند گسسته(1804-1876)که بی پروا از پیشداوری های جامعه محافظه کار مردانه اختیار میکرد لباس مردانه میپوشید و حتی نام مستعار مردانه برگزید-و در مورد اخیر دست کم برای دو زن نویسنده دیگر سرمشق قرار گرفت-رمان حاضر را هم در همان راستای نمایاندن توانایی های زن به اوج رساندن خود مینوشت.این اثر که در سال 1871 و اندکی بعد از ماجرای کومون پاریس خلق شده در لابلای سطرهای خود به خصوص زمانی که از ماجراهای خونبار 1793 یاد می شود.رد و انکار سیاست از طریق خشونت را آشکار میکند.قهرمان اصلی این اثر مانند بسیاری از رمان های ساند دختری از پایین ترین طبقه های اجتماعی است که به جای هرچیز همتی والا و روشن بینی ژرف دارد.او نه تنها خود بلکه همراهی را هم که در اصل به جامعه اشرافی تعلق دارد ولی به دلیل آن که پسر کوچک خانواده است باید از هرگونه امتیاز ارث بردن محروم شود با نیروی تلاش از غرقاب های دوران وحشت انقلاب کبیر فرانسه می رهاند و به عزت می رساند.نانون دخترک روستایی پیشین در سال های آخر عمرش-زمانی که از عنوان اشرافی مارکیز برخودار است-خاطرات خود را می نویسد و به این ترتیب آخرین اثر بزرگ ژرژ ساند خلق می شود.