مسخ/مجید
مسخ سرگذشت انسانی است که تا وقتی میتوانست فردی مثمر ثمر برای خانواده باشد و در رفع احتیاجات خانواده کوشش میکرد، برای آن عزیز بود و دوست داشتنی؛ اما وقتی از کار می افتد و دیگر قادر نیست تا مایحتاج خانواده را تامین کند نه تنها دوست داشتنی نیست؛ بلکه به مرور موجودی بیمصرف و حتا مضر و مورد تنفر خانواده میشود تا جایی که حتا زنده بودنش برای اعضای خانواده ملال انگیز است. ابتدا به حال او دل میسوزانند و میخواهند درباره گذشته او مراتب حق شناسی بجا آورند؛ اما وقتی ضبط و ربط کردنش از حد میگذرد، هر کس میخواهد از شرش خلاص شود.
شرح
این خانواده سمبل جامعه ای است که نسبت به افراد ضعیف و ناتوان بیرحم است و آنها را مضر و مخل آسایش و امنیت جامعه میداند؛ هرچند که اگر چنین شخصی قدرتی داشته باشد و یا همین اجتماع فرصت انجام کاری را از او دریغ نمی کردند، شاید منشاء کارهای عظیمی باشد. مسخ سرگذشت انسانی است که جامعه او را از خود طرد میکند و او را به گوشه انزوا و تاریکی خود پناه می برد و بدون آنکه کاری به دیگران داشته باشد؛ این دیگران هستند که حتی وجود بی آزار او را نمی توانند تحمل کنند تا جایی که آرزوی مرگ به او روی می آورد و خود نیز به مرگ خود خشنود می شود.
