برادران کارامازف/اتیسا
این رمان، کینه شدید برادران کارامازوف را نسبت به پدرشان در یکی از شهرهای کوچک روسیه روایت می‌کند. در بخشی از رمان می‌خوانیم: «برادران، از گناه آدم‌ها نهراسید، آدمی را در گناهش نیز دوست بدارید، چه این شباهت به محبت خداوند اوج محبت در زمین است. همه خلقت خداوند را دوست بدارید، گیاهان را دوست بدارید، هم کل آن را و هم هر دانه ریگ را، هر برگ را دوست بدارید، هر پرتوی نور خدا را، گیاهان را دوست بدارید، هر‌چیز را دوست بدارید. اگر هر‌چیز را دوست بدارید، به راز خداوند در چیزها پی خواهید برد. همین که آن را دریافتید، هر روز بی‌وقفه شروع خواهید کرد به درک بیش‌تر و بیش‌تر آن. و سرانجام شیفته‌ی همه عالم خواهید شد با عشقی تمام و همگانی حیوانات را دوست بدارید: خداوند به آن‌ها مقدمات فکر و شادی بخشید. آن را آشفته نسازید، آن‌ها را عذاب ندهید، شادی‌شان را از آنان نگیرید…»
