بیست رمان ترک سیگار/چشمه

تاسیس باشگاهی برای سیگاری‌ها فکر تازه‌ای نیست. در انتهای قرن نوزدهم تعدادی باشگاه ویژه‌ی سیگاری‌ها در لندن وجود داشت که همگی هم پر رونق بودند. این باشگاه‌ها ((دیوان)) خوانده می‌شدند... دیوان از نظر لغوی ریشه در زبان فارسی دارد. این کلمه که سکندری‌خوران راه خود را به زبان انگلیسی باز کرده و معنایش از مجموعه‌ی اشعار به بارگاه و بعد به اتاقی که یک سمتش به حیاطی باصفا باز باشد و بعد به یک‌جور مبل تغییر کرده، در مقطعی هم بر باشگاه ویژه‌ی سیگاری‌ها دلالت می‌کرده و به خوبی نشان می‌دهد چگونه از یک نقطه عزیمت یکسان، در این مورد یک کلمه، می‌توان به چیزهای متفاوتی رسید و از منشا اولیه‌اش فرسنگ‌ها دور شد. دیوان‌های اواخر قرن نوزدهم مکانی بودند برای جنتلمن‌های انگلیسی تا در آرامش سیگار بکشند. این باشگاه‌ها همچنین محلی بودند برای در امان ماندن از زن‌ها که عضویت‌شان مطلقا ممنوع بود. اما حالا که در پایان قرن دیگری هستیم، همه‌چیز فرق کرده. سیگار دموکراتیزه شده.. سیگار به اعتیاد علنی قرن بدل شده، اعتراف بین‌المللی به این‌که تنفس هوا به خودی خود کافی نیست.