ترزرا کن/فرهنگ معاصر
ترز راکن کلید ورود به دنیای امیل زولا و درک آثار اوست. زولا در مقدمه چاپ دوم این رمان برای نخستین بار کلمه ناتورالیسم را در ساحت ادبیات به کار می‌برد و به نوعی مانیفست این مکتب را ارائه می‌دهد:
«در ترز راکن، قصد من مطالعه طبع انسان‌ها بوده و نه منش آن‌ها. من شخصیت‌هایی را انتخاب کرده‌ام که تا بیشترین حد ممکن در سلطه اعصاب و خونشان باشند و هر عمل زندگی‌شان را، تهی از اختیار، بنابر جبر تنشان انجام دهند. ترز و لوران حیواناتی انسان‌گونه‌اند و نه بیشتر. کوشیدم تا جزء به جزء، فعالیت ناملموس امیال، استیلای غریزه و اختلالات ذهنی‌ای را که در پی تشنج عصبی روی می‌دهد، در این حیوانات بررسی کنم.»
تأثیر وراثت محیط و کودکی بر خو و رفتارهای انسان در بزرگسالی، از جمله مسائلی هستند که زولا در روان و کالبد شخصیت‌های این رمان می‌کاود و به بررسی‌شان می پردازد. این مضامین بعدها شالوده مجموعه بیست جلدی رو‌گن-ماکار را شکل می‌دهند.
