اتللو / نشر ارس

سبب خیانت او این است. خیانتی که نمی توانم در پیش شما، ای ستارگان ، فاش کنم،

این است سبب خیانت او!... در را از پشت می بندد با وجود این نمیخواهم خونش را

بریزم ! نمیخواهم سینه ی او را که از برف سفیدتر و از مرمر روی گورها صاف تر و

لطیف تر است ، زخم بزنم . ( شمشیرش را زمین می گذارد .) اما او باید ناچار کشته شود

و گرنه به دیگران خیانت خواهد کرد. اول این شمع را بکشم، سپس نور زندگانی او

را خاموش خواهم کرد... ای شمع ،روشن اگر من تو را بکشم و باز پشیمان شوم

می توانم دوباره روشنت کنم . اما اگر جان تو را( به طرف دزدمونا نگاه می کند ) ای

شاهکار پرشگفت آفرینش ، بگیرم ، دیگر نمیدانم از کجا آن اخگر آسمانی

جان بخش را که دوباره سبب روشنی تو گردد بیابم. ( شمعی را که در دست دارد به زمین

می گذارد. دزدمونا در خواب به طرف اتللو غلت میزند دیدن رویش اتللو را که کمی نرم تر

و مهربان تر به نظر می رسد، به لرزه می اندازد. ) ای گل سرخ فرح بخش، اگر تو را از گلبن

جدا کنم دیگر نخواهم توانست جانی را که سبب خرمی و گل دادن تو بود به تو باز

بخشم! پس می خواهم تو را پیش از پژمرده شدن ببویم . ( نزدیک می شود و دزدمونا را

می بوسد . ) نفس خوش بوی جان پرور تو می تواند شمشیر عدل و داد را بشکند. یک

بوسه ی دیگر یک بوسه ی دیگر! پس از مردنت همین طور که هستی باش زیرا

می خواهم تو را بکشم سپس دوستت بدارم! یک بوسه ی دیگر، این آخرین بوسه

است.... بوسه ای چنین شیرین هرگز به این شومی و بد فرجامی نبوده( اشک هایش جاری

می شود ) باید گریه کنم ، اما اشک هایم از دل سنگ بیرون می آید! این خشم آسمانی

است آن که را دوست می دارد می کشد بیدار شد…!