ایلین/شمشاد

سم من آیلین دانلپ بود. بیست و چهار سال داشتم و شغلی که بابتش هفته ای پنجاه و دو دلار به عنوان منشی در یک دارالتادیب نگهداری پسرهای نوجوان می گرفتم. اما اکنون نیت و مقصود واقعی اداره کنندگان آن را دریافتم، زندانی برای کودکان.

من به آن¬جا مورهد می¬گویم. دلوین مورهد نام صاحب¬خانه¬ی ترسناکی است که سال¬ها پیش داشتم و بنابراین استفاده از نام او برای چنین مکانی به نظرم مناسب¬تر است.

در یک هفته، من از خانه فرار می¬کنم و هیچ¬وقت برنخواهم گشت.

این داستان چگونه ناپدید شدن من است.