دمی بی خویشتن با خویشتن / معین
این کتاب " شاید شگفتی انگیزترین و هنگامه سازترین و چالش خیزترین کتابی باشد که من تاکنون نوشته ام". دکتر کزازی اینگونه سخن را آغاز می کند تا پیشاپیش خواننده را برای یک سیر و سلوکی غیرمنتظره آماده سازد. سیر و سلوکی عرفانی و کوششی برای خودشناسی که موضوع این کتابرا تشکیل می دهد.
کتاب با چند بحث کوتاه مقدماتی آغاز می شود که عناوین آنها بدین قرار است: "خرد وابسته"، "سه گذار بزرگ" و "کمخوارگی و شکمبارگی"؛ جدا از بحث های مقدماتی به قسمتهای اصلی کتاب می رسیم که به نظر می رسد کزازی تاکید بیشتری روی این صفحات داشته است. این قسمت از سه بخش تشکیل شده است که به ترتیب عبارتند از: "گذار به خدایی"، "گذار در خدایی" و "گذار از خدایی". در واقع منظور از این سه عنوان همان سفرهای سه گانه مشهور عرفانی است که با این نام ها شناخته می شوند: "سیر الی الله"، "سیر فی الله" و "سیر من الله". البته این اثر به یکسان میان این سه بخش قسمت نشده است و بخش اول بسیار مفصل بوده بطوری که حدود هفتاد درصد کتاب را تشکیل می دهد. این در حالی است که بخش دوم و سوم هر کدام فقط در چهار صفحه مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.
دکتر کزازی در بخش اول بطور مبسوط به موضوعات بسیار متنوعی در زمینه سیر و سلوک و عرفان می پردازد. ایشان در جای جای این بخش سنت ادبیات فارسی را نیز از همین جهت مورد واکاوی قرار داده است. البته از سایر حوزه ها و دانش ها نیز غافل نمانده و برای نمونه عناوینی همچون "روانسنجی"، "ناخودآگاهی و هنر"، "گونه های خواب"، "برون فکنی در بیداری"، "فالزنی: رایزنی با خود" و "فالزنی با دیوان حافظ" نیز دیده می شود.
هر چند استاد کزازی در این اثر خود بیشتر از آثار ادبیات فارسی که به موضوع عرفان اختصاص دارند، بهره برده است اما علاوه بر آنها حاصل تأملات و دیدگاه های خود را نیز در کتاب جای داده است. دیگر آنکه این اثر همانند سایر آثار دکتر کزازی به زبان فارسی ناب نگاشته شده و در آشنا ساختن خواننده با پارسی سره نیز مفید است. در پایان کتاب یادداشت ها و فرهنگ واژگانی وجود دارد که برای خواننده علاقمند بسی آموزنده است.
