بوروکراسی / پارسه

لودویگ فون میزس، که خود متفکری لیبرال است، کتاب بوروکراسی را از همان دیباچه کتاب، با نقد سوسیالیسم آغاز می‌کند. فون میزس در دیباچۀ کتاب بوروکراسی این دیدگاه را مطرح می‌کند که مطالعه بوروکراتیسم فرصتی فوق‌العاده برای آشنایی با مسائل بنیادین مربوط به تضاد میان سوسیالیسم و کاپیتالیسم است.

در کتاب بوروکراسی چنانکه در مقدمه مهدی تدینی بر ترجمه فارسی این کتاب توضیح داده شده، نظم بوروکراتیک یکسره نفی نمی‌شود بلکه فون میزس در این کتاب ما را به ضرورت هرچه‌کوچک‌تر شدن این نظم توجه می‌دهد و این کوچک‌تر شدن هم مستلزم این است که شهروندان مداخله دولت را در امور زندگی‌شان نخواهند چون مداخله گسترده دولت در امور زندگی شهروندان و واگذاری رفع نیازهای عمومی شهروندان به دولت، خودبه‌خود به بزرگ و عریض‌وطویل شدن ساختار بوروکراتیک می‌انجامد و بوروکراسی بزرگ هم تبعات و آسیب‌هایی بزرگ را در پی دارد که در نظام‌های توتالیتر شاهد آن‌ هستیم.

فون میزس در کتاب بوروکراسی با انتقاد از سیاست مبتنی بر نظارت دولت بر همه امور زندگی شهروندان، که از ویژگی‌های دولت‌های سوسیالیستی است، نشان می‌دهد که چنین سیاستی چگونه به گسترش بوروکراسی و آفت‌ها و آسیب‌هایی که پی‌آیند آن است منجر می‌شود.